இந்திய அரசியலமைப்பின் 8வது அட்டவணை: மொழிகள், விதிகள் மற்றும் அதன் முக்கியத்துவம் – UPSC, TNPSC சிறப்புப் பதிப்பு

Eighth Schedule of the Constitution of India – UPSC, TNPSC Notes

இந்தியா, பன்முகத்தன்மை கொண்ட ஒரு நாடு. இங்கு கலாச்சாரங்களும், மொழிகளும் தேசிய ஒருமைப்பாட்டின் இதயம். இந்த பன்முகத்தன்மையை மதித்து, பாதுகாத்து, வளர்ப்பதற்காக இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் ஒரு சிறப்பான ஏற்பாட்டைச் செய்துள்ளது. அதுதான் இந்திய அரசியலமைப்பின் 8வது அட்டவணை (Eighth Schedule). 

போட்டித் தேர்வுகளுக்குத் தயாராகும் மாணவர்களுக்கு, இந்த அட்டவணை குறித்த முழுமையான புரிதல் அத்தியாவசியம். இந்த விரிவான கட்டுரையில், 8வது அட்டவணை, அதன் விதிகள், உள்ளடங்கிய மொழிகள் மற்றும் அதன் வரலாற்றுப் பின்னணி தொடர்புடைய தகவல்களை எளிமையாகவும் தெளிவாகவும் விளக்குகிறோம். இது UPSC, TNPSC போன்ற அனைத்து அரசுப் போட்டித் தேர்வு தயாரிப்புக்கு உதவுவதோடு, இந்தியாவின் மொழி பன்முகத்தன்மையைப் புரிந்துகொள்ளவும் உதவும்.

Quick Facts: Eighth Schedule

8வது அட்டவணை என்றால் என்ன?

எட்டாவது அட்டவணை இந்திய அரசியலமைப்பின் பாகம் XVII இன் ஒரு பகுதியாகும். இது இந்தியாவின் அதிகாரப்பூர்வமாக அங்கீகரிக்கப்பட்ட மொழிகளைப் பட்டியலிடுகிறது, மேலும் இந்த மொழிகளின் வளர்ச்சியை ஊக்குவிப்பதன் மூலம் நாட்டின் மொழிசார் பன்முகத்தன்மையை பாதுகாப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.

அரசியலமைப்புச் சட்டம் 1950 இல் நடைமுறைக்கு வந்தபோது, எட்டாவது அட்டவணையில் 14 மொழிகள் மட்டுமே சேர்க்கப்பட்டிருந்தன. காலப்போக்கில், பல்வேறு அரசியலமைப்புத் திருத்தங்கள் மூலம், இந்த எண்ணிக்கை தற்போது 22 மொழிகளாக அதிகரித்துள்ளது.

எட்டாவது அட்டவணையில் ஒரு மொழி சேர்க்கப்படுவதன் மூலம், அந்த மொழிக்கு பல சலுகைகள் கிடைக்கின்றன, அவை:

• சாகித்ய அகாடமி போன்ற தேசிய நிறுவனங்களால் அங்கீகாரம்
• மொழி மேம்பாட்டிற்காக மத்திய அரசிடமிருந்து நிதி உதவி
• நாடாளுமன்றம் மற்றும் மாநில சட்டமன்றங்களில் பயன்படுத்துவதற்கான உரிமை
• UPSC, TNPSC மற்றும் பிற போட்டித் தேர்வுகளில் அந்த மொழியில் தேர்வு எழுத அனுமதி

சுருக்கமாக, எட்டாவது அட்டவணை என்பது இந்தியாவின் பிராந்திய மொழிகளைப் பாதுகாக்கவும், மேம்படுத்தவும், வலுப்படுத்தவும் உதவும் ஒரு அரசியலமைப்பு கருவியாகும்.

8வது அட்டவணையின் விதிகள் (சரத்துகள்)

எட்டாவது அட்டவணை தொடர்பான முக்கிய அரசியலமைப்பு விதிகள் இந்திய அரசியலமைப்பின் சரத்துகள் 344 மற்றும் 351 இல் காணப்படுகின்றன. இந்த சரத்துகள் இந்தியாவில் அலுவல் மொழிகளைப் பயன்படுத்துவதற்கும், மேம்படுத்துவதற்கும், வளர்ச்சிக்கும் ஒரு கட்டமைப்பை வழங்குகின்றன.

1. சரத்து 344: அலுவல் மொழி ஆணையம் & நாடாளுமன்றக் குழு

சரத்து 344(1) இந்தியக் குடியரசுத் தலைவர் ஒரு அலுவல் மொழி ஆணையத்தை அமைக்க வேண்டும் என்று கட்டாயப்படுத்துகிறது:

• காலக்கெடு:
  • முதல் ஆணையம்: அரசியலமைப்புச் சட்டம் நடைமுறைக்கு வந்த 5 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு.
  • அடுத்தடுத்த ஆணையங்கள்: ஒவ்வொரு 10 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும்.

ஆணையத்தின் முதன்மைப் பணிகள் பின்வருவனவற்றைப் பற்றிய பரிந்துரைகளை வழங்குவதாகும்:

• ஒன்றியத்தின் அலுவல் நோக்கங்களுக்காக இந்தியை படிப்படியாகப் பயன்படுத்துதல்.
• ஒன்றியத்தின் அனைத்து அல்லது ஏதேனும் அலுவல் நோக்கங்களுக்காக ஆங்கிலத்தின் பயன்பாட்டில் உள்ள கட்டுப்பாடுகள்.
• உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்றங்களில் பயன்படுத்தப்பட வேண்டிய மொழி.
• அலுவல் நோக்கங்களுக்காகப் பயன்படுத்தப்பட வேண்டிய எண்களின் வடிவம் (சர்வதேச அல்லது தேவநாகரி வடிவம்).

பிரதிநிதித்துவ விதி:

• ஆணையத்தில் எட்டாவது அட்டவணையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள வெவ்வேறு மொழிகளைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் உறுப்பினர்கள் இருக்க வேண்டும், இது அனைவரையும் உள்ளடக்கிய மற்றும் மாறுபட்ட பிரதிநிதித்துவத்தை உறுதி செய்கிறது.

2. சரத்து 351: இந்தி மொழியின் வளர்ச்சிக்கு வழிகாட்டுதல்

சரத்து 351 ஒன்றிய அரசுக்கு நாடு முழுவதும் இந்தி மொழியின் பரவலையும் வளர்ச்சியையும் மேம்படுத்துவதற்கான ஒரு கடமையை விதிக்கிறது.

முக்கிய வழிகாட்டுதல்கள் பின்வருமாறு:

• இந்தி மொழியை இந்தியாவின் கலப்பு கலாச்சாரத்தின் அனைத்து கூறுகளுக்கும் ஒரு வெளிப்பாட்டு ஊடகமாக மேம்படுத்துதல்.
• இந்துஸ்தானி மற்றும் எட்டாவது அட்டவணையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள பிற மொழிகளிலிருந்து வடிவங்கள், பாணிகள் மற்றும் வெளிப்பாடுகளை உள்வாங்கிக் கொண்டு இந்தியை வளர்ப்பது.
• முக்கியமாக சமஸ்கிருதத்திலிருந்தும், இரண்டாம் நிலையில் பிற இந்திய மொழிகளிலிருந்தும் சொற்களஞ்சியங்களைப் பெறுதல்.
• இந்த வளர்ச்சி இந்தி மொழியின் இயல்பான தன்மை அல்லது ஒருமைப்பாட்டிற்கு இடையூறு விளைவிக்காமல் இருப்பதை உறுதி செய்தல்.

சுருக்கமான பார்வை

சரத்துகள் 344 மற்றும் 351 ஆகியவை அரசியலமைப்பின் சமச்சீர் அணுகுமுறையைப் பிரதிபலிக்கின்றன:

• இந்தியாவின் பன்மொழி மரபைப் பாதுகாத்தல் (எட்டாவது அட்டவணை வழியாக).
• ஒன்றியத்தின் ஒருமைப்படுத்தும் அலுவல் மொழியாக இந்தியை மேம்படுத்துதல் — பிற இந்திய மொழிகளின் ஆதரவுடன்.

8வது அட்டவணையில் உள்ள 22 அதிகாரப்பூர்வ மொழிகள்

தற்போது, இந்திய அரசியலமைப்பின் எட்டாவது அட்டவணையில் 22 மொழிகள் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன. அவை பின்வருமாறு:

குறிப்பு: போடோ, சந்தாலி, மைதிலி மற்றும் டோக்ரி மொழிகள் 2003 ஆம் ஆண்டில் 92வது அரசியலமைப்புத் திருத்தச் சட்டம் மூலம் சேர்க்கப்பட்டன.

எட்டாவது அட்டவணையில் மொழிகளைச் சேர்த்த வரலாறு – காலவரிசை

இந்திய அரசியலமைப்பின் எட்டாவது அட்டவணை அதன் தொடக்கத்திலிருந்தே கணிசமாக விரிவடைந்து, நாட்டின் செழுமையான மொழிசார் பன்முகத்தன்மையை பிரதிபலிக்கும் வகையில் வளர்ந்துள்ளது.

I. ஆரம்ப சேர்க்கை (1950):

இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் 1950 ஜனவரி 26 அன்று நடைமுறைக்கு வந்தபோது, எட்டாவது அட்டவணையில் ஆரம்பத்தில் 14 மொழிகள் இருந்தன:

• அசாமியம்
• பெங்காலி
• குஜராத்தி
• இந்தி
• கன்னடம்
• காஷ்மீரி
• மலையாளம்
• மராத்தி
• ஒடியா (அப்போது ஒரியா என அறியப்பட்டது)
• பஞ்சாபி
• சமஸ்கிருதம்
• தமிழ்
• தெலுங்கு
• உருது

II. திருத்தங்களின் காலவரிசை

1. 1967 – 21வது அரசியலமைப்புத் திருத்தச் சட்டம்: இந்தத் திருத்தம் அட்டவணையின் முதல் விரிவாக்கத்தைக் குறிக்கிறது.
   • சிந்தி 15வது மொழியாகச் சேர்க்கப்பட்டது.
2. 1992 – 71வது அரசியலமைப்புத் திருத்தச் சட்டம்: இந்தத் திருத்தம் மூன்று புதிய மொழிகளை அறிமுகப்படுத்தியது.
   • கொங்கணி, மணிப்பூரி மற்றும் நேபாளி சேர்க்கப்பட்டன.
   • மொத்த மொழிகளின் எண்ணிக்கை 18 ஆக அதிகரித்தது.
3. 2003 – 92வது அரசியலமைப்புத் திருத்தச் சட்டம்: இந்த முக்கியமான திருத்தம் நான்கு மொழிகளைச் சேர்த்தது, மொத்த எண்ணிக்கையை தற்போதைய நிலைக்குக் கொண்டு வந்தது.
   • போடோ, டோக்ரி, மைதிலி மற்றும் சந்தாலி சேர்க்கப்பட்டன.
   • மொத்த மொழிகளின் எண்ணிக்கை 22 ஆக அதிகரித்தது.
4. 2011 – 96வது அரசியலமைப்புத் திருத்தச் சட்டம்: இந்தத் திருத்தம் ஒரு மொழியியல் பெயர் மாற்றத்தில் கவனம் செலுத்தியது.
   • ‘ஒரியா’ என்ற பெயர் ‘ஒடியா’ என மாற்றப்பட்டது (புதிய மொழி எதுவும் சேர்க்கப்படவில்லை).

முக்கியப் பாடம்:

இந்தத் திருத்தங்கள், இந்தியா தனது மொழிசார் மற்றும் கலாச்சார செழுமையை அரசியலமைப்பு ரீதியாக அங்கீகரித்து, பல்வேறு மொழிகளின் பிரதிநிதித்துவத்தையும் பாதுகாப்பையும் எவ்வாறு உறுதிப்படுத்தி வருகிறது என்பதை எடுத்துக்காட்டுகின்றன.

8வது அட்டவணையின் முக்கியத்துவம்

8வது அட்டவணை இந்திய அரசியலமைப்பிற்கு ஒரு குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பை வழங்குகிறது. அதன் முக்கியத்துவத்தை சில புள்ளிகளில் காணலாம்:

• மொழிசார் பன்முகத்தன்மைக்கு அங்கீகாரம்: இது இந்தியாவின் மிகப்பெரிய மொழிசார் பன்முகத்தன்மையை அதிகாரப்பூர்வமாக அங்கீகரித்து, ஒவ்வொரு மொழிக்கும் உரிய மரியாதையை வழங்குகிறது. இது தேசிய ஒருமைப்பாட்டை வலுப்படுத்துகிறது.
• மொழிகளின் வளர்ச்சி மற்றும் மேம்பாடு: இந்த அட்டவணையில் சேர்க்கப்பட்டுள்ள மொழிகளின் வளர்ச்சி மற்றும் மேம்பாட்டிற்காக மத்திய அரசு பல்வேறு திட்டங்களையும், நிதி உதவிகளையும் வழங்குகிறது. சாகித்ய அகாடமி போன்ற நிறுவனங்கள் இந்த மொழிகளில் இலக்கியப் படைப்புகளை அங்கீகரித்து ஊக்குவிக்கின்றன.
• அலுவல் பயன்பாடு: இந்த மொழிகள் நாடாளுமன்ற நடவடிக்கைகள், நீதித்துறை மற்றும் மத்திய அரசுக்கும் மாநிலங்களுக்கும் இடையேயான தொடர்பு போன்ற அதிகாரப்பூர்வ நோக்கங்களுக்காகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.
• கல்வி மற்றும் போட்டித் தேர்வுகள்: UPSC மற்றும் TNPSC போன்ற அகில இந்திய மற்றும் மாநில அளவிலான போட்டித் தேர்வுகளை இந்த அட்டவணையில் உள்ள மொழிகளில் எழுத முடியும். இது மொழித் தடையின்றி அனைவருக்கும் சம வாய்ப்புகளை உறுதி செய்கிறது.
• கலாச்சாரப் பாதுகாப்பு: ஒவ்வொரு மொழியும் ஒரு கலாச்சாரத்தின் அடையாளம். மொழிகளைப் பாதுகாப்பதன் மூலம், எட்டாவது அட்டவணை இந்தியாவின் வளமான கலாச்சார பாரம்பரியத்தையும் பாதுகாக்கிறது.

எட்டாவது அட்டவணையில் சேர்க்கப்படுவதற்கான அளவுகோல்கள்

குறிப்பு: எட்டாவது அட்டவணையில் மொழிகளைச் சேர்ப்பதற்கான அதிகாரப்பூர்வ அல்லது நிலையான அளவுகோல் அரசியலமைப்பால் வகுக்கப்படவில்லை. இருப்பினும், பல குழுக்கள் பல ஆண்டுகளாக வழிகாட்டுதல்களை முன்மொழிந்துள்ளன.

1. அரசியலமைப்பு சபையின் பார்வை

• முறைப்படுத்தப்பட்ட அளவுகோல் எதுவும் வரையறுக்கப்படவில்லை.
• சேர்க்கை பரந்த கலாச்சார மற்றும் மொழியியல் முக்கியத்துவத்தின் அடிப்படையில் அமைந்தது.

2. அசோக் பாஹ்வா குழு (1996) – முக்கிய பரிந்துரைகள்:

ஒரு மொழி பின்வரும் நிபந்தனைகளைப் பூர்த்தி செய்தால் தகுதி பெறலாம்:

• குறைந்தபட்சம் ஒரு மாநிலத்தில் ஒரு அலுவல் மொழியாக இருத்தல்.
• ஒரு மாநிலத்தின் மக்கள்தொகையின் குறிப்பிடத்தக்க பகுதியினரால் பேசப்படுதல்.
• அது ஒரு சுயாதீன மொழியாக இருத்தல், மற்றொரு அட்டவணைப்படுத்தப்பட்ட மொழியின் வட்டார மொழி/வழிமொழி அல்ல.
• சாகித்ய அகாடமியால் அங்கீகரிக்கப்பட்டிருத்தல்.
• நன்கு வளர்ந்த இலக்கிய மரபு கொண்டிருத்தல்.

3. சிதாகாந்த் மொஹாபத்ரா குழு (2003) – கூடுதல் அளவுகோல்கள்:

• குறைந்தபட்சம் 5 மில்லியன் பேசுபவர்கள் (கடந்த 3 தசாப்தங்களின் மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு தரவுகளின் அடிப்படையில்).
• பள்ளிகளில் இரண்டாம் நிலை வரை (முன்னுரிமை பல்கலைக்கழகம் வரை) கற்பிக்கும் ஊடகமாக பயன்படுத்தப்படுதல்.
• எழுத்துமுறை குறைந்தபட்சம் 50 ஆண்டுகளுக்கு பயன்பாட்டில் இருக்க வேண்டும், அது:
  • சுதேசியம், அல்லது
  • ஓர் ஆதிக்கம் செலுத்தும் பிராந்திய மொழியிலிருந்து பெறப்பட்டது, அல்லது
  • தேவநாகரி எழுத்துமுறையில் இருத்தல்.

4. தற்போதைய நிலை (உள்துறை அமைச்சகத்தின்படி)

• குழுக்களின் உள்ளீடுகள் இருந்தபோதிலும், நிலையான அளவுகோல்கள் அதிகாரப்பூர்வமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை.
• உள்துறை அமைச்சகம் தெளிவுபடுத்துகிறது:
  • காரணம்: மொழி வளர்ச்சி மாறும் தன்மை கொண்டது, இது பின்வருவனவற்றால் பாதிக்கப்படுகிறது:
    • சமூக
    • பொருளாதார
    • அரசியல் காரணிகள்
  • ஆகவே, உறுதியான தரங்களை வரையறுப்பது கடினம்.

ஆங்கில மொழி ஏன் 8வது அட்டவணையில் இல்லை?

இந்தியாவில் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படும் ஒரு மொழியாக இருந்தும், ஆங்கிலம் ஏன் எட்டாவது அட்டவணையில் இல்லை என்ற கேள்வி பலருக்கு எழுகிறது. இதற்குப் பின்னால் சில காரணங்கள் உள்ளன:

• எட்டாவது அட்டவணை இந்திய அரசியலமைப்பால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட “இந்திய” மொழிகளைப் பட்டியலிடுகிறது. ஆங்கிலம் ஒரு வெளிநாட்டு மொழி.
• ஆங்கிலம் ஏற்கனவே ஒரு அலுவல் மொழியாக உள்ளது. அரசியலமைப்பின் சரத்து 343 இன் படி, தேவநாகரி எழுத்துருவில் உள்ள இந்தி ஒன்றியத்தின் அலுவல் மொழி என்றும், ஆங்கிலம் 15 ஆண்டுகளுக்கு தொடர்ந்து பயன்படுத்தப்படும் என்றும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. பின்னர் நாடாளுமன்றம் 1963 ஆம் ஆண்டின் அலுவல் மொழிகள் சட்டத்தை இயற்றி, ஆங்கிலம் தொடர்ந்து அலுவல் மொழியாகப் பயன்படுத்த வழிவகை செய்தது.
• எட்டாவது அட்டவணையின் நோக்கம், இந்தியாவின் பிராந்திய மொழிகளின் வளர்ச்சி மற்றும் மேம்பாட்டை உறுதி செய்வதாகும். ஆங்கிலத்திற்கு ஏற்கனவே போதுமான முக்கியத்துவமும், பயன்பாடும் உள்ளது.

சவால்கள் மற்றும் விவாதங்கள்

1. புதிய மொழிகளைச் சேர்க்க கோரிக்கைகள்: எட்டாவது அட்டவணையில் மேலும் பல மொழிகளைச் சேர்க்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கைகள் அவ்வப்போது எழுந்து வருகின்றன. போஜ்புரி, ராஜஸ்தானி மற்றும் மகதி உள்ளிட்ட பல மொழி சமூகங்கள் தங்கள் மொழிகளைச் சேர்க்குமாறு கோரிக்கை விடுத்து வருகின்றன. அத்தகைய கோரிக்கைகளை அரசு கவனமாக ஆராய்ந்து, மொழியின் பயன்பாடு, இலக்கிய பாரம்பரியம் மற்றும் பிராந்தியத்தில் அதன் பரவல் போன்ற பல்வேறு அம்சங்களைக் கருத்தில் கொண்டு முடிவெடுக்கிறது.
2. இந்தி ஆதிக்கம்: சரத்து 351 இந்தி மொழியின் வளர்ச்சியை வலியுறுத்துகிறது. இது சில மாநிலங்களில், குறிப்பாக தமிழ்நாட்டில் எதிர்ப்பை உருவாக்கியுள்ளது.
3. நிர்வாக சவால்கள்: அதிக மொழிகளை அங்கீகரிப்பது நிர்வாக ரீதியாகவும், நிதி ரீதியாகவும் சில சவால்களை உருவாக்கும் என்ற வாதங்களும் உள்ளன, குறிப்பாக மொழிபெயர்ப்பு தொடர்பாக.

UPSC மற்றும் TNPSC தேர்வு தயாராகும் மாணவர்களுக்கு பரிந்துரைகள்

தேர்வுத் தயாரிப்பு உத்திகள்

1. அடிப்படைகளைப் புரிந்துகொள்ளுங்கள்: 8வது அட்டவணையின் எண்ணிக்கை மற்றும் அம்சங்களை தெரிந்து கொள்ளுங்கள்.
2. மனப்பாடம் செய்யுங்கள்: மொழிகள் சேர்க்கப்பட்ட ஆண்டுகள், திருத்தங்கள் மற்றும் விதிகளை மனப்பாடம் செய்யுங்கள்.
3. நடப்பு நிகழ்வுகள்: புதிய மொழிகளை சேர்க்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கைகள் பற்றிய செய்திகளைப் பின்தொடரவும். மொழி தொடர்பான அரசியல், சமூக விவாதங்களை புரிந்துகொள்ளுங்கள்
4. முந்தைய ஆண்டு வினாக்கள்: UPSC மற்றும் TNPSC தேர்வுகளில் 8வது அட்டவணை தொடர்பான கேள்விகளை பயிற்சி செய்யுங்கள்.
5. குறிப்புகள் எடுக்கவும்: மொழிகள், திருத்தங்கள் மற்றும் அவற்றின் ஆண்டுகளை ஒரு அட்டவணையாக உருவாக்கி மனப்பாடம் செய்யவும்.
6. MCQ, Match the Following வகை வினாக்களுக்கு தயார் செய்யுங்கள்.

முக்கிய கேள்விகள்

• 8வது அட்டவணையில் எத்தனை மொழிகள் உள்ளன?
• எந்தெந்த திருத்தங்கள் மூலம் புதிய மொழிகள் சேர்க்கப்பட்டன?
• இந்திய அரசியலமைப்பில் மொழிகள் தொடர்பான முக்கிய பிரிவுகள் யாவை?
• அரசியலமைப்பின் எந்த அட்டவணையில் மொழிகள் குறிப்பிடப்படுகின்றன?
• 8வது அட்டவணையில் உள்ள முதல் மொழி எது?
• 92வது திருத்தத்தின் முக்கிய அம்சம் என்ன?
• தமிழ் எந்த ஆண்டு அட்டவணையில் சேர்க்கப்பட்டது

📥 பதிவிறக்கம்: அரசியலமைப்பு அட்டவணைகள் பற்றிய முழுமையான குறிப்புகள் (PDF)

இந்திய அரசியலமைப்பின் எட்டாவது அட்டவணை குறித்த முக்கியமான MCQ கேள்விகள்:

மொழி வளர்ச்சி மற்றும் அரசின் பங்கு

இந்திய அரசின் மொழி வளர்ச்சி துறை (Department of Official Language) 8வது அட்டவணையில் உள்ள மொழிகளுக்கான வளர்ச்சி திட்டங்களை செயல்படுத்துகிறது. இது பள்ளிகள், கல்லூரிகள் மற்றும் பணியிடங்களில் இந்த மொழிகளின் வளர்ச்சிக்கு ஒரு சூழலை உருவாக்குகிறது.

முக்கியத் திட்டங்கள்:

• மொழி சீர்திருத்தக் குழுக்களை அமைத்தல்
• அரசு வெளியீடுகளில் மொழிகளின் பயன்பாட்டை அதிகரித்தல்
• மொழி பாராட்டு மாநாடுகள் மற்றும் விருதுகள்

எதிர்கால எதிர்பார்ப்புகள்

பல மாநிலங்களும் மொழி குழுக்களும் 8வது அட்டவணையில் புதிய மொழிகளைச் சேர்க்க வேண்டும் என்று கோரிக்கை விடுத்துள்ளன.

எட்டாவது அட்டவணையில் சேர்க்கக் கோரும் மொழிகள் (மொத்தம்: 38)

✅ இந்த கோரிக்கைகள் இந்தியாவின் பரந்த மொழிசார் பன்முகத்தன்மையையும், அதிகாரப்பூர்வ அங்கீகாரத்தை நாடும் பல்வேறு பிராந்திய சமூகங்களின் விருப்பங்களையும் பிரதிபலிக்கின்றன.

முக்கிய விவாதம்: அதிகமான மொழிகளைச் சேர்ப்பது நிர்வாக சிக்கல்களையும் அரசியல் வாதங்களையும் உருவாக்கலாம்.

இந்தியாவில் செம்மொழிகளின் அறிமுகம்

அக்டோபர் 2004 இல், இந்திய அரசு “செம்மொழிகள்” என்ற புதிய வகையை அறிமுகப்படுத்தியது. இது செழுமையான பாரம்பரியம், வரலாற்று முக்கியத்துவம் மற்றும் பழமையான இலக்கிய மரபு கொண்ட மொழிகளை அங்கீகரிப்பதற்காகும்.

• அக்டோபர் 12, 2004 அன்று, தமிழ் முதல் இந்திய மொழியாக செம்மொழியாக அறிவிக்கப்பட்டது.
• அதன் உயர் பழமை, தொடர்ச்சியான இலக்கிய மரபு மற்றும் செழுமையான செம்மொழி இலக்கியம் காரணமாக இந்த நிலை வழங்கப்பட்டது.

செம்மொழிகளின் தற்போதைய பட்டியல் (புதுப்பிக்கப்பட்டது):

அக்டோபர் 2024 நிலவரப்படி, 11 மொழிகள் செம்மொழி அந்தஸ்தைப் பெற்றுள்ளன:

1. தமிழ் (2004)
2. சமஸ்கிருதம் (2005)
3. கன்னடம் (2008)
4. தெலுங்கு (2008)
5. மலையாளம் (2013)
6. ஒடியா (2014)
7. மராத்தி (அக்டோபர் 2024)
8. பாலி (அக்டோபர் 2024)
9. பிராகிருதம் (அக்டோபர் 2024)
10. அசாமியம் (அக்டோபர் 2024)
11. பெங்காலி (அக்டோபர் 2024)

ஒரு மொழியை செம்மொழியாக அறிவிப்பதற்கான அளவுகோல்கள் யாவை?

2004 – செம்மொழி வகை அறிமுகம்

இந்திய அரசு 2004 இல் “செம்மொழிகள்” என்ற புதிய வகையை உருவாக்கியது. ஆரம்ப அளவுகோல்கள் பின்வருமாறு:

• ஆரம்பகால நூல்களின் உயர் பழமை (1000 ஆண்டுகளுக்கு மேல்).
• மதிப்புமிக்க மரபாக கருதப்படும் பண்டைய இலக்கியத்தின் இருப்பு.
• ஒரு அசல் இலக்கிய மரபு, மற்றொரு மொழி சமூகத்திலிருந்து கடன் வாங்கப்பட்டது அல்ல.

2005 – மொழிசார் வல்லுநர்கள் குழுவால் (LEC) முதல் திருத்தம்

நவம்பர் 2005 இல் அளவுகோல்கள் திருத்தப்பட்டன. இந்த பதிப்பின் கீழ் சமஸ்கிருதம் ஒரு செம்மொழியாக அறிவிக்கப்பட்டது.

• 1500–2000 ஆண்டுகள் பழமை.
• பண்டைய இலக்கியம்/நூல்கள் தலைமுறைகளால் மரபாக கருதப்படுதல்.
• அசல் (வழித்தோன்றல் அல்ல) இலக்கிய மரபு.
• செம்மொழி வடிவம் அதன் நவீன அல்லது வழிவந்த வடிவங்களிலிருந்து மாறுபட்ட/தொடர்ச்சியற்றதாக இருக்கலாம்.

2024 – LEC (சாகித்ய அகாடமி) மூலம் சமீபத்திய திருத்தம்

2024 திருத்தமானது அறிவு இலக்கியம் மற்றும் கல்வெட்டு சான்றுகளுக்கு முக்கியத்துவம் அளித்தது:

• 1500–2000 ஆண்டுகள் பழமை.
• இலக்கியம் தலைமுறைகளால் மரபாக கருதப்படுதல்.
• உரைநடைகள், கல்வெட்டுகள் மற்றும் புடைப்பு எழுத்து சான்றுகளின் இருப்பு.
• செம்மொழி வடிவம் நவீன பதிப்புகளிலிருந்து தொடர்ச்சியற்றதாக அல்லது மாறுபட்டதாக இருக்கலாம்.
• 2024 மொழிசார் வல்லுநர் குழுவின் பரிந்துரைகள்:
  • மராத்தி, பாலி, பிராகிருதம், அசாமியம், பெங்காலி ஆகிய மொழிகளை செம்மொழி அந்தஸ்துக்கு பரிந்துரைத்து ஒப்புதல் அளித்தது.

→ செம்மொழிகள் குறித்த இந்திய அரசின் அதிகாரப்பூர்வ விளக்கத்தை படியுங்கள் — முக்கியத்துவம், தகுதி அளவுகோல்கள், செம்மொழிகளின் பட்டியல், அரசு முன்முயற்சிகள் மற்றும் அவற்றின் தாக்கம் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது — பிரஸ் இன்பர்மேஷன் பீரோ (PIB) இணையதளத்தில்.

முடிவுரை

8வது அட்டவணை என்பது இந்திய மொழி பல்வகைமைக்கு அடையாளமாகவும், மொழிகளை அரசியல் அங்கீகாரம் பெற வைக்கும் கருவியாகவும் உள்ளது. UPSC, TNPSC, SSC, RRB போன்ற போட்டித் தேர்வுகளில் இது முக்கியமான தலைப்பாக இருக்கும் என்பதால், இதனை விரிவாகப் படித்து தேர்வுக்கான தயாரிப்பில் ஒருங்கிணைக்க வேண்டும்.

முக்கியமான குறிப்பு:

இந்த பகுதியில் காணப்படும் விஷயங்களை NCERT இந்திய அரசியலமைப்புப் பாடநூலுடன் ஒப்பிட்டு படிக்கும்போது முழுமையான புரிதலை பெற முடியும்.

தொடர்புடைய வாசிப்பு:

• இந்திய அரசியலமைப்பின் அடிப்படை அம்சங்கள்

Ameer

Ameer M, founder of GovtJobsNet.com, helps job seekers with accurate govt job updates and exam tips. | அரசு வேலை வழிகாட்டி, நம்பகமான தகவல்களை வழங்குபவர்.